Τα σπασμένα

Δεν μας τα λένε καλά εκεί στο Περιστέρι. Δηλαδή, να πούμε, ποιος σήκωσε το 38άρι να χτυπήσει τον πιτσιρικά; Εχθές το απόγευμα είχα μία κυρία που ούρλιαζε στο τηλέφωνο να μάθει που είναι ο μικρός της γιος. Έβαλε λυτούς και δεμένους να τον ψάξουν μην τάχα και βρίσκεται σε καμιά πορεία.
Μα ο μικρός που πυροβόλησαν μαντάμ δεν ήταν σε πορεία. Έξω από σουβλατζίδικο ήταν και συζητούσε με τους φίλους του. Έτσι είπε ο Χατζηνικολάου τουλάχιστον, δεν ξέρω αν είναι αλήθεια.
Μετά από λίγο εμφανίστηκε και το βλαστάρι της μαντάμ και την πείρε την κυρία τηλέφωνο και ξαναγύρισε το αίμα στη θέση του και έπαψε η μανούλα να είναι άσπρη σαν το γάλα και να χλωμή σαν την ομίχλη.
Ο Σαββόπουλος είπε σε μία εκπομπή ότι θα μας λυντσάρουν τα ίδια τα παιδιά μας. Κάτσε κύριε Νιόνιο μην αρχίσουμε εμείς να πυροβολούμε τα παιδιά των άλλων. Να τα δέρνουμε επειδή μας σπάνε τα αυτοκίνητα. Να τα λυντσάρουμε επειδή σπάνε καμιά βιτρίνα αυτά ή οι αστυνομικοί ή οι γνωστοί άγνωστοι ή ο όποιος μετανάστης δεν έχει να φάει και φοράει κι αυτός την κουκούλα μήπως και κονομήσει καμιά βιντεοκάμερα που όλοι έχουν κι αυτός δεν μπορεί να πάρει.
Έχουμε γίνει μπουρδέλο κυρία μου. Και ούτε καν μπουρδέλο. Στο μπουρδέλο μπαίνεις και ξέρεις τι θα δεις, πόσο θα πληρώσεις, ποια είναι η τσατσά, τι κάνουν και τι δεν κάνουν τα κορίτσια. Πουτάνες έχουμε γίνει τελικά όλοι που μας γαμάνε και τα λεφτά μας τα παίρνουνε οι αγαπητικοί με το έτσι θέλω.
Η άλλη πούλησε το παιδί της για να κάνει λιποαναρρόφηση, λέει.
Καλά κάνουν τα παιδιά και τα σπάνε. Με τόση αδικία έχει τυλίξει τα πάντα ούτε εμείς, οι μεγάλοι και οι πεπειραμένοι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το δίκιο από το άδικο. Άς τους να τα σπάσουν μήπως και φτιάξουν κάτι καλύτερο επάνω στα συντρίμμια μας.