Σχετικά με τους Ράδιο Αρβύλα

Ψάχνοντας να βρω για ποιο λόγο δεν είχε σήμερα "Ράδιο Αρβύλα" έπεσα στο παρακάτω κείμενο (από το site του ΕΣΡ).
Δεν λέω ότι συνδέεται. Αλλά έχει ενδιαφέρον να μάθουμε την απόφαση.

"Καλείσθε στην 7η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, την Τρίτη 9/3/2010 και ώρα 11:00, στο επί της οδού Πανεπιστημίου και Αμερικής 5 (3ος όροφος) Αθήνα, κατάστημα αυτού, με θέματα ημερησίας διατάξεως :
1. Ακρόαση του τηλεοπτικού σταθμού «AΝΤΕΝΝΑ», για παροχή διευκρινίσεων σχετικά με ενδεχόμενη παράβαση των διατάξεων που αφορούν στα άρθρα : 15 παρ. 2 και 2 παρ. 1 του Σ., 4 του Ν. 2863/2000, 1 του Ν. 2328/1995, 1 του Ν 3592/2007, Κ του Ε.Σ.Ρ. 2/1991, Ν. 2462/1997 – ποιοτική στάθμη προγράμματος (σε σχέση με την προστασία της αξίας του ανθρώπου),
(εκπομπή «ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ» 3/3/2010)."

Σοσιαλιστές μάι ας. Τα τέλη κυκλοφορίας.

Να λοιπόν που και δήθεν φιλολαϊκό περιτύλιγμα ξετυλίχτηκε. Το γλυκό από μέσα είναι μαύρο και πικρό.
Αφού, ένας ακόμα πρωθυπουργός της χώρας, μάς τάραξε στις σοσιαλιστικές παρλαπίπες προεκλογικά τώρα ξεκουλουριάζεται εμπρός μας το φίδι της βαρβαρότητας.
Τσεκούρι με αφορμή τα αυτοκίνητα του κοσμάκη. Χιλιάδες οικογένειες θα πληρώσουν, με το «έτσι θέλω» την πράσινη ανάπτυξη των φαλιρισμένων ταμείων του κράτους. Πράσινα είναι και τα κατοστάρικα μάγκες.
Κι ας ψάχνουμε όλοι μας τη διαφορά ανάμεσα στις λέξεις «φόρος» και «τέλη».
Θα πληρώσω με το παλιό μου δίλιτρο Όπελ, που κάνει – δεν κάνει δυο χιλιάδες χιλιόμετρα το χρόνο, τις μερτσέντες και τα καγιέν των δισεκατομμυριούχων.
Χαλάλι σας.
Μα όσο κι αν θα καθαρίσει ο ουρανός απ’ το καυσαέριο που βγάζουν 200 λίτρα βενζίνης η μπόχα δεν θα φύγει με τίποτα.

Μας υποβαθμίζουν

Η πρώτη μου αντίδραση για τις υποβαθμίσεις που μας ρίχνουν κάθε τρεις και λίγο οι "οίκοι" είναι να ξεστομίζω ένα "στ' αρχίδια μου" μέσα απ' τα δόντια . Μετά κοιτάζω έξω απ' το παράθυρο και βλέπω τα παιδιά που παίζουν στο πάρκο ανάμεσα στα σκουπίδια. Τα σκουπίδια που εδώ και χρόνια παράγει η πατρίδα μου σε βαθμό πνιγμού. Και που αδυνατεί πλέον να ελέγξει.
Για χρόνια αυτότροφοι θα ζούμε.
 

Ούζα αντί για φέικ παρτούζα

Φανταστείτε μια παρτούζα όπου ο καθένας κάθεται σε μια καρέκλα μόνος του και μαλακίζεται. Μοναχικό.
Φανταστείτε τώρα ένα στούντιο όπου είναι καλεσμένοι οι αρχηγοί των μεγαλύτερων κομμάτων της χώρας μας, που τους επιλέξαμε για να μας εκπροσωπούν, οι αντιπρόσωποί μας δηλαδή οι οποίοι απαγορεύεται να μιλήσουν μεταξύ τους.
Απογοήτευση.
Κι όμως αυτή η εικόνα είναι άκρως αντιπροσωπευτική. Δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε μεταξύ μας. Γουστάρουμε ατελείωτους μονολόγους γιατί ως λαός σπανίως μπορέσαμε να συννενοηθούμε. Ειδικά τα τελευταία χρόνια. Και μην ακούσω ότι αυτό αφορά μόνο τους πολιτικούς. Έτσι είμαστε όλοι μας. Όλοι στο βάθος του μυαλού μας έχουμε την φαντασίωση ότι μιλάμε και όλοι οι άλλοι μας ακούνε. Ατελείωτοι μονόλογοι που δικαιολογούνται από την ατελείωτη μοναξιά μας.
Να γίνουν με απλή αναλογική οι εκλογές, να βάλουμε όλοι υποψήφιοι και να ψηφίσουμε όλοι τους εαυτούς μας. Αυτή είναι η δημοκρατία μας σήμερα. Αυτός είναι ο "Κανένας" που εμφανίζεται πρώτος στις δημοσκοπήσεις. Ο "Καθένας" από εμάς. Μόνος του.
Έκλεισα κι εγώ την τηλεόραση εχθές και πήγα για ούζα.
Μόνος μου.

Μικροί Έλληνες